با توجه به این که شادکامی جزء مؤلفه های بسیار مهم در سرمایه گذاری فرهنگی و رفاهی کشور محسوب می شود و نقش مؤثری در ارتقای سطح بهره وری جامعه دارد، اطلاع از وضعیت روانشاختی بهورزان و وضعیت سلامت این گروه شغلی میتواند مسئولین و سیاستگذاران بخش سلامت را در اطلاع از وضعیت نیروی انسانی بخش سلامت، که مهمترین سرمایه این بخش به شمار می رود، توانمند نموده و بستر لازم برای مداخلات و آموزش‌های مناسب در جهت اصلاح روندها فراهم نماید. نتایج پژوهش مبنی بر ذابطه میان نیازهای روانشناختی و شادکامی بهورزان نشان داد ارتباط مستقیم و معنی‌داری میان ابعاد نیازهای روانشناختی که شامل خودپیروی، ارتباط و شایستگی بود با شادکامی در بهورزان وجود دارد. به عبارتی هرچه بهورزان خود پیروی بیشتر ( استقلال بیشتر در تصمیم‎گیری و حق انتخاب بیشتر)، شایستگی بالاتر (تمایل به کاربستن توانایی‌ها و مهارت‌ها در انجام دادن امور و دنبال کردن چالش‌های بهینه و تسلط یافتن بر آن ها) و ارتباط مداری (حمایت اجتماعی) بالاتری داشته باشند شادکامی بیشتری تجربه خواهند کرد. بدین ترتیب سازمان‌ها و ارگان‎های دولتی به منظور ارتقاء سلامت روانشناختی و کیفیت زندگی در کارکنان لازم است با سیاست گذاری مناسب در ارتقاء نیازهای روانشناختی افراد گام های موثری بردارند تا به دنبال آن بر تقویت حس شادکامی نیروی انسانی بیفزایند.

مجری طرح: آقای دکتر فربد عبادی فرد آذر